Światowy Dzień Poezji – święto obchodzone corocznie 21 marca, ustanowione przez UNESCO jesienią 1999 roku. Główne uroczystości tego święta odbywają się w Paryżu. Celem tego dnia jest promocja czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie. UNESCO zadeklarowało, że ten dzień ma „dać nowy impuls, aby docenić poezję oraz poprzeć krajowe, regionalne i międzynarodowe ruchy poetyckie”. Read More
Kategoria: Wierszomania
„OBLICZE CZŁOWIEKA”
krzyk bez słów
niema pomoc…
Bezpretensjonalne życzenia
bez miejsca na prośbę
Co to?
To właśnie Ty
Twoje oblicze lustrzane
„DESPERATKA”
Mimo że tłum
jest całkiem sama
zaciśnięte oczy
jeszcze świeży ślad po łzach
z misiem w ręku
chce uciec stąd
byle gdzie…
Kochani mam dziś co świętować 😉 Dlatego wstawiam trzeci wiersz bardziej optymistyczny 😉
„NADZIEJA”
– Paulinie Olczak
Z otchłani mroku
drży blade światło
rodzi się na nowo
po cichu
niezauważalnie…
Moja nadzieja
tak!
znów krucha
łamliwa.
to nic!
dobrze że jest!
A kiedy po mnie przyjdziesz
będę pełna wiary i uśmiechu…
To wtedy odzyskam skruszoną nadzieję
Spojrzę na świat ostatni raz.
jak dziecko
I odpłynę w czarną nicość
w stanie błogości…
Pod maską obojętnego
człowieka, kryję się ja
taka bezbronna, bezsilna
całkiem obca dla świata
Niechciana!
Patrzę na was neutralnym wzrokiem
błagając Boga żeby nikt
nie odgadł moich myśli
bo w nich kłębię uczucia
te najsilniejsze doznania
zaczynam żyć. z dnia na dzień
z godziny na godzinę
już bez potrzeby
bez przekonania
Zamykam oczy
Rozkładam skrzydła
Czarny Aniele przytul mnie…..
Czuję wiatr
jego zapach
Czarny Aniele przytul mnie…..
Gorące słońce
muska moje poliki
Czarny Aniele przytul mnie…….
Czuję lukrecję
jej słodką woń
Czarny Aniele przytul mnie……..
Czuję ciepło
Twój dotyk
Czarny Aniele przytul mnie……..
-Konradowi Bieniaszewskiemu
Każda cząsteczka elementarna
woła o dotyk
krew pulsuje jak oszalała
Uderzyło do głowy milion myśli .
Jesteś.
Bóg stworzył nieziemskie
dzieło
powinien dostać za to Nobla
Tak! tak właśnie uważam
wybitny artysta z Niego
tworząc istotę z taką
mocą.
Możesz uśmiercić we mnie
uczucie
Wyniszczyć od środka.
Stać Cię na skurwysyństwo
A ty zwyczajnie
mnie kochasz.
Opętałeś magią!
– Wisławie Szymborskiej
Cisza!
Jak rozdzierający
punkt uniesienia
przeszywa na wylot
wszystko co spotka.
Cisza!
I tylko dziecko
nie rozumie sensu
jej trwania
śmieje się w głos.
Cisza!
Nic innego nie zostało
tylko atrament na
papierze przypomina
o jej istnieniu.
Tak bardzo chcę uciec
daleko stąd
odpocząć od świata i życia
zostawić wspomnienia i myśli
biegnąc po torach
może dotrę na koniec świata
bez nikogo, całkiem sama…
Wezmę ze sobą parasolkę
która ochroni mnie przed
światem….
Wezmę latarkę żeby odlaleść
drogę do domu
jak zatęsknię….